Pampiere wereld

[p. 390]

Cloris Minne-Droom.

WAer mach mijn Philida, mijn zoete bekje wezen?
Waer of zy haer verschuyld, waer of zy haer onthoud?
Mijn hertjen, Herderin, dat is in duyzend vreezen;
Metzu chjes, en getraen, loop ik door 't nare woud;
Waer zijt gy doch, ey spreek!
Waer zal ik u best vinden?
Daer leyd zy by de beek,
En rust onder de Linden;
Zy sluymerd, ach! zy slaept, op 't kaekjen leyd een Roos,
Die neem ik, ach! ik dool, ô Hemel! 't is een bloos.

Met Zeuxis vind ik my, mijn Philida! bedrogen;

Natuur uw schoonheyd gaf yets boven het gemeen,
Uw bloosjes blonken mijn als roosjes voor mijn oogen,
Alzoo dat yder bloos voor my een roosje scheen;
Ach mocht ik, Herderin!
Een van die roosjes plukken,
En, door de zoete min,
Daer op mijn lipjes drukken,
Ach mocht ik, dorst ik, ach! ô neen! ik durrif niet,
Ik raek in ongenâ zoo Philida my ziet.

Mijn Herderinne slaept, dies ik besta te kussen,

Een kusjen zal haer niet versteuren in de rust;
Ey minne! ty te werk, en of zy ondertusschen,
Alwakker worden, zegt, 't is Cloris die u kust;
Kus, Cloris, kus haer mond,
Kus, Cloris, kus haer kaken,
O lipjes! rood en rond,
Waer na mijn lusjes haken,
Waer na de minne wenscht, ach Philida! mijn lief,
Zacht, Cloris roeptze, zacht, wat doeje minne dief?

Cloris, aen de water stroomen,
Dicht omlommert van de boomen,

Rusten, en in slaep hy vil;

Droomden, dat hy in zijn lusten,
Philida haer lipjes kusten,
Wakker zijnde was 't eengril.