Pampiere wereld

[Laetstmael als ik mijn Nimphe vond]

Stem: Si vouz no vou lez, &c.

LAetstmael als ik mijn Nimphe vond,
Omlommerd van de groene bomen,

By de water stroomen,

In den morgen stond;

Daer zy met zuchjes, en getraen,
Haer minneklagjes storten op de blaên,

En ging in 't lieve groen,

Haer zoete minne voên.

Terwijl mijn Nimphe bezig was,

Met bloem en kruydjes te vergaren,

Van bedouwde blaren,

In het groene gras,

Vlied een zuchjen uyt haer hert,
O zuchjes! zeyd zy, tuyg mijn minne smert

Aen hem, die ik bemin,

Als d' Afgod van mijn zin.

Zo haest als ik haer lieve mond,

Dees zoete woorden hoorde spreken,

Docht my, 't was een teken,

Van oprechte grond;

Ik begaf my aen haer zy,
En Offer de uyt liefde mijn gevry,

En bad mijn Herderin,

Om haer weder min.

Als ik mijn min te kennen gaf,

En dat ik zocht haer te bewegen,

Viel zy my weêr tegen,

Sloeg mijn liefde af,

Dies ik scheyde van de min,
Vermits de Maegden zijn te los van zin,

Daer toe vol veynzery,

Dies staek ik mijn gevry.