Cypriaens Minne-klagt van Rosemond.
I.
VLied heen droeve zuchjes,
Na mijn Rosemond, wiens hertje brand eylaes! van zoete minne;
Worteld gy in 't hert van mijn verliefde lieve moorderinne;
Droeve traentjes mocht ik u mengen in haer bloed,
Rosemond ik weet,, mijn smert, mijn leet,
II.
Of ik klagjes, traentjes, zuchjes, offer aen mijn Rosemonde;
Hebt haer in de Min, met trouws beloften waerdiger verbonden;
Vliegt ten Hemel droevige zuchjes, tuygd aen de Goôn,
Dat ik om de Min,, van mijn Godin,
Moet sterven duyzend doôn.
III.
Als ik, Rosemond, bedenk, hoe gy in lusjes van de minne;
Lipjes, Borsjes, Hertje, Zieltje, jau zelfs, aerdsch Godinne;
Droeve gedachjes zullen mijn tuygen wat u geschied,
Lieve minne vreugd,, de Lent mijns Ieugd,
Moet smooren in verdriet.
|
|