Pampiere wereld

Stemme: La Volage.

IVfvrouw, uw jeugd,
Begaefd met hooge deugd,
Ontsteekt mijn ziel dikmael met vreugd;
Als ik aenschouw,
De schoonheyd van Me-vrouw,
Zoo ben ik weêr in sware rouw;
Mits gy, op my,, te trots, uw zoet gelaet.
Met wreedheyd staet,, Godin,
Daer ik u ongeveynsd met goeder herten min,

En u altijd,, gediend heb en gevrijd;

Ey schoone! waer toe deze spijt?
Eylaes! voor my,, dus obstinatig gy,
Vw strafheyd toond met heerschappy;
Wat quaed,, wat smased,, heb ik betoond aen u,
Dat gy zoo schuw,, voor mijn,
Zo bitter, en zo wreed, kunt op uw dienaer zijn?

Of is 't, Godin, dat uw verkeerde zin,

De rijkdom meer acht als de Min?
Om werelds staet, getrouwe liefd verlaet,
Die alle schat te boven gaet;
Neemt acht, wat macht,, getrouwe Liefde heeft,
Wat vreugd zy geeft,, op aerd,
En hoe haer lieve lust veel zoetigheden baerd;

Maer d' overvloed,

Van werelds schat oft goed,
Wel dikmaels veel ellenden voed;
Want rijkdoms kracht,
Voed trotsheyd op haer macht,
En niemands diensten waerdig acht;
Jufvrouw,, ik houw,, het alder ongezienst
Bequaemst ten dienst,, dunkt mijn,
De Rijke zijn ge wend, geen dienst, gediend te zijn;

Maer liefd in deugd,

Teeld d' alderzoetste vreugd,
Die gy, o Nimph! bedenken mengt;
En maetigh goed,, gaet boven overvloed,
't Genoegen maekt een rijk gemoed;
De Min,, Godin,, vol zoete zoetigheyd,
Als de Ziel scheyd,, het goed
Hier op Aerden blijst, en gantsch geen voor doel doet.