Te hoog,, bedroog.
DE hitte van de zon kost Icarus bedriegen,
VVanneer hy onderstond om al te hoog te vliegen;
Heft my de min te hoog, ik dool in mijn begeer,
De Iufvrouw die ik min, die ziet na staet, en eer;
Gy vryers! wie gy zijt, steld u dees les voor oogen,
Indien dat u de min hefs boven u vermogen;
Het is een vaste zaek, zoo hier als over al,
VVie zich te hoog begeeft, die naderd aen zijn val.
EVen alzoo gaet het met een minnaer, als het doet eender die een wagen mend, ziende voor hem het spoor aen d' eene kant veel hooger, als aen d' ander zijde, 't zelfde niet mijdende, is het omvallen onderworpen, waer uyt hem schade, en nadeel staet te verwachten; van gelijken gaet het met een minnaer zijn genegentheden, hy mend na de hoogte, dat is, hy steld zijn liefde op zulk een persoon, die in goed en middelen hem ver is overtreffende, waer uyt hy niet en heeft te verwachten dan schade; aengezien, de begeerte van een gemeene, tot een ongemeene (in het minnen) aengedreven werd, zulx dat door deze een minnaer (die boven zijn staet zoekt te vryen) lichtelijk kan worden afgeslagen, waer over hy de schade van zijn verloren arbeyd beklagende, genoodzaekt is, om lager te dalen.
WIe zeker wil in 't minnen gaen,
Die moet na zijns gelijke staen;
Oft die hem 't weygren niet ontziet,
Die moet beminnen met verdriet;
,,Wanneer een boom met vrucht belaên
,,Het zoetst heeft by de hoogste blaên;
,,En zoo daer nochtans eenig hert,
,,Uyt lust werd tot genot getert,
,,En klimt hy na de hooge tak,
,,Zoo krijgt die lichtelijk een knak,
,,In 't klimmen na een schoone peer,
,,Den klimmer valt van boven neer;
,,Schoon, hy hem zeer door 't vallen doet,
,,Beswijkt noch geenzins in de moet;
,,Maer klimt weer met een nieuwe vond,
,,Na 't geen hem gaf de eerste wond,
Wie hem niet steurd aen 't veel afslaen
Verkrijgt wel door lang aen te staen.
|
|