't Diend wel gevat,, van die 't noyt had.
HEbt gy noyt liefd gepleegd, geveelden gynoyt minne,
Maer wild voor d' eerste mael de vryery beginnen?
Zoo leer een bleyne les, gy minnaer! in dit stuk,
De onbedreven min baerd veel tijds ongeluk;
De min werd menigmael by vuur, en vlam geleken;
Hy brand zich, die zijn hand in 't vuur bestaet te steken;
Maer wild gy van de brand, en smert ontslagen zijn,
Gebruyk voorzichtigheyd. zoo blijft gy vry van pijn.
MEn zeyd voor een gemeen spreek-woord, voorzichtigheyd is de moeder van alle wijsheyd; om dan wijsselijk te vryen; komt het alle lievers toe voorzichtigheyd te plegen: dit werk (met voorzicht begonnen) kan zeer lichtelijk tot een goede, en gelukkige uytkomste gebracht werden. Zoo yemant wilde weten waer in deze voorzichtigheyd zonde mogen bestaen; zy bestaet, dat zoo wanneer men zich tot liefdens oeffening wil begeven, dat men als dan eerstelijk wel bedachte beradinge neemt, waer, en aen wien men zijn liefde zoekt te besteden; de natuur, en genegentheden van zijn geliefde wel te leeren kennen, die wel kennende, zich daer na te voegen.
SToord u lief haer licht in 't minnen,
Leerd u buygen naer haer zinnen,
't Geen zy wil, gewillig doet,
Is zy quaed, toond gy u goed.
Liefd heeft dikmaels vreemde treken,
't Hert is anders als het spreken,
Voegd u na dat zy't begeerd,
Tot der tijd, de tijd verkeerd.
't Is als eygen aen de maegden,
Die het menigmael behaegden,
Dat zy in het stuk van min,
Yder zin diend waer genomen,
Wild gy in haer gunste komen;
Yder zin, die 't meysje had,
Ionge minnaer! diend gevat,
Zoo gevat, dat gy in 't vryen,
Wat zy niet en wil (moet myen)
Wat zy wil, en niet en zeyd,
Leeren door voorzichtigheyd.
|
|
Auteursrechtvrij