|
| |
Herders klachte.
OP mijn hert! 't begint te dagen,
'k Wil mijn vee te velde jagen,
'k Zie de Son, ik zie de Maen!
Beyde aen den Hemel staen;
d' Een komt d' anders plaets bekleden,
d' Een gaet op, en d' aer beneden,
d' Eene rijst, en d' ander daeld,
d' een verflauwt, en d' ander straeld.
Nu de Maen begint te dalen,
Nu de Zon vertoond zijn stralen,
Nu de roosjes zijn ontsloten,
Met een Hemels douw begoten,
Nu het gras bedropen leyd,
Met een natte zoetigheyd;
Nu dat loof en bloem ontluyken,
Onder schauw van lommer struyken,
Nu het helder Zonne licht,
Straeld op bosschen groen en dicht,
Schitterd door de elzen bomen,
In de klare water stromen,
't Schijnzel van zijn eerste graed,
'k Hoor in 't bosch de zoete dieren,
Vrolijk zingen, tierelieren,
Neurend met een zoet gefluyt,
| |
| |
Dies ik my wat neder zette,
Om op deze vreugd te letten;
't Oog voldoet het hert en lust,
't Hert vol lust en heeft geen rust.
Als ik mijn gedacht en zinnen,
Doe vervallen op het minnen;
Als ik maer eens denk op die,
Die, zeg ik, eylaes! met wie
Ik door minne word gedreven,
Om mijn hert aen haer te geven.
Hemel! hoe word ik geplaegd,
Van een zoete wreede maegd;
Hemel! hoe word ik besprongen,
Van de zoete min bedwongen,
Van een guytjen, hoe het hiet,
Hoe zijn naem is, weet ik niet.
Phillis! meugje mijn dus quellen,
't Hert als op een pijnbank stellen?
Phillis! mach het u van 't hert,
Dat gy zulke wreede smert,
Dat gy zulke wreede plagen
(Mijn te zwaer) eylaes! doet dragen?
Phillis, Phillis! kan 't geschien,
Meugje 't voor u oogen zien?
Phillis! hebje geen medogen,
Heeft mijn minne geen vermogen?
Ach! zoo minne niet vermach,
Hoor dan, bid ik, mijn geklag;
Ach! mijn klagten, ach! mijn zuchten,
Gy zijt immers zonder vruchten;
Of ik klaeg van mijn verdriet,
Phillis die en isser niet;
Minne klachten, al verlooren,
Phillis kanze doch niet hooren,
Phillis weet niet van de pijn,
Phillis is te veer van mijn.
Wat dan best, om Phillis herte
Te doen voelen minne smerte?
Wat aen Phillis best gedaen,
Om mijn pijn te doen verstaen?
| |
| |
Wil ik Phillis dan gaen spreken?
Oft betoonen door een teken,
Dat mijn hert, door min bedroeft,
Van mijn Phillis troost behoeft;
Beter kan ik niet verzinnen,
Beter kan ik niet beginnen,
Dan dat ik (in deze druk)
Kruydjes lees en bloempjes pluk,
Om door bloempjes uyt te beelden,
Dat de min mijn droefheyd teelde;
Dies ik dan van bloempjes moet,
Maken haer een roozen hoed;
Die ik zal als letters binden,
Daer mijn Phillis in zal vinden,
Wat voor quelling, pijn en smert
My de minne voed in 't hert;
Daer beneffens wil ik mede,
(En dat om verscheyde rede)
Drukken met mijn eygen hand,
Ginder in het natte zand,
Al de quelling, die mijn zinnen
Moeten lijden om het minnen,
Al het hertzeer en verdriet,
Dat om Phillis my geschied?
Phillis! gy zult in de linden,
Met een mes gesneden vinden,
Die ik daer in drukken zal;
't Zand zal van mijn droefheyd klagen,
Als gy bos en boom zult vragen,
Waerom dat het hangt en dord,
Waerom dat het treurig word;
't Antwoord dat gy zult genieten,
Zal getuygen mijn verdrieten;
Beekjes, boompjes, bos en woud
Al wat zich daer in verhoud;
't Zy gevogelt, ofte dieren,
't Zy van stroompjes, oft rivieren,
't Zy van klaver, gras oft kruyd,
't Sy een elst, oft linde spruyt;
't Sy dan bergen, bos oft velden,
Alles zal 't mijn droefheyd melden;
Alles zal 't te mely zijn
Met mijn minne met mijn pijn;
Dies wil ik my gaen bereyen,
Om met zuchten en met schreyen,
Uyt te storten al het leet,
Dat gy my, mijn Phillis, deed;
Op de hoop dat ik u zinnen,
Zal bewegen tot het minnen,
En door dit mijn ongeval,
'k Hoop, wanneer het sal gebeuren,
Dat gy vind de bomen treuren,
Dat het alles treurd met mijn,
Wat 'er in het bosch mach zijn,
Dat gy, Phillis, door dit klagen,
Mijn uw liefde toe zult dragen,
En ter herten nemen, ach!
Al mijn treuring en geklag.
Zoete Phillis! mijn beminde,
Daer meê zal ik by de linden,
By de beekjes in het groen,
Gaen mijn minne klagjes doen;
Phillis daer meê gaen ik heenen,
Om mijn quelling te beweenen,
Om te klagen wat mijn schort,
Op de hoop het beter word.
Hier wil ik mijn neder buygen,
Hier mijn minne doen getuygen;
Hier wil ik nu klagen gaen,
Wat ik heb in 't hert gelaên;
Hier wil ik de water beken
Bidden dat zy doen een teken,
Dat zy tuygen in haer vliet,
Wat voor quelling my geschied;
Hier (om lommert van de bomen)
Plach mijn Phillis vaek te komen;
Ach! hoe dikmaels heb ik daer
Neêr gezeten wel met haer;
Als de middag-zon gerezen,
Op zijn heetste plach te wezen,
Liep ik voor de Zon ter schuyl,
Hier in eene lommer kuyl;
Hier in deze graze dalen,
Daer de Zon zijn heete stralen,
Nimmermeer door schijnen kon.
| |
| |
Daer vond ik mijn Phillis rusten,
Phillis, die ik dikmaels kusten,
Phillis, die het willig leed,
Al wat ik aen Phillis deed;
Dichte by haer neêr gezegen,
Heb ik menigmael gelegen,
Met mijn hoofd in Phillis schoot,
Zy met borst en boezem bloot,
Liet my in haer armen rusten,
Liet my toe dat ik haer kusten;
Noyt dat zy het qualik nam,
Dat ik met mijn vingers quam
By haer borsjes by haer knietjes,
In al gink ik vry wat brietjes,
Noyt dat Phillis my bekeef,
Schoon dees vryheyd ik bedreef;
Zoete Phillis! lieve meysje!
Weet gy wel, hoe meenig reysje
Datje my hier by jou riept,
Veynsende al oft gy sliept?
Daerje van de minne branden,
Daerje zelver greept mijn handen,
Enje deed, dat ik niet dorst;
Drukten s' aenje bloote borst;
Naer het slapen, om te koelen,
Gingt gy uwe voetjens spoelen,
In de stroomtjes aen de beek,
Daer ik noch wat anders keek;
Alsje in de klare vlietjes
Lobberde tot aenje knietjes,
En u keursjen op geschort
Aen de middel toe gegord,
Onbeschroomd, en zonder vrezen,
Mocht ik daer by Phillis wezen,
Die daer in het water loopt,
Met de mouwen opgestroopt;
Als mijn zinnen hier op dwalen,
Met gedachten achter halen,
Dat dees dingen zijn geschied,
Heb ik oorzaek van verdriet;
Is 't geen oorzaek van verdrieten,
Daer ik plachte te genieten,
Van mijn Phillis deze vreugd,
Die mijn noch zo wel geheugd?
Dat ik die nu dus moet derven,
Dat ik nu niet mach verwerven,
Dat ik haer eens spreken mach,
Haer eens bieden goeden dag;
Zoo verkeerd zijn Phillis zinnen,
Phillis die my pleegt te minnen,
Phillis die op eer en trouw,
Zeyd dat ik haer minnen zouw,
Vlied nu als zy my ziet komen,
Achter hekken achter boomen;
Even als het schaepjen vlied,
Dat de Wollef komen ziet.
Ach! zoo doet mijn Phillis mede,
Dies offer ik mijn gebeden,
Aen de bomen op het land,
Met haer groente dicht beplant,
Dat zy doch een teken geven,
Waer door Phillis word gedreven
Tot berouw, van 't gene zy
Heeft betoond, eylaes! aen my;
Dat zy uyt mijn klagt mach leeren,
Tot de vryigheyd te keeren,
Vryigheyd die ik met haer
Heb gepleegt het gantsche jaer.
Phillis! denkt hoe gy mijn zinnen
Eerstmael hebt gebracht tot minnen,
Phillis! valt my niet zoo straf,
Phillis! voerd my niet in 't graf;
Phillis! laet my doch niet sterven,
Phillis! laet my eens verwerven,
Phillis, Phillis! gund my dat
't Geen ik heb van u genoten,
Uyt een goede gunst gesproten;
Phillis, ey! verkeerd u zin,
Loond my met uw weder min;
Ey! wat mach ik hier door klagen,
Van mijn lyen van mijn plagen,
Ey! wat mach ik hier alleen,
Met een vruchteloos geween,
Phillis om haer gunste smeken,
Ey! wat mach ik hier doch spreken,
't Is vergeefs, dewijl ik mis
Phillis die hier niet en is.
| |
| |
Klaeg dan ogen, klaeg dan herte,
Klaeg dan over deze smerte,
Klaeg dan tonge, klaeg alleen,
Klaeg met zuchten en geween;
Klaeg dat gy u Herderinne,
Miet meugt klagen uwe minne,
Klaeg om dat zy uwe klacht
Niet en hoord, en niet en acht;
Klaeg, op dat zy door u klagen,
Mach bewegen in uw plagen,
Klaeg van u verdriet en druk,
Klaeg van u verlooren luk;
Klaeg, eylaes! beklaegde tyen,
Dat gy Phillis niet meugt zien,
En aen haer uw minne bien;
Klaeg met brakke trane stromen
Dat ik niet heb waer genomen,
Als ik kost en niet en wouw,
Phillis geven mijne trouw;
Nu ik wil, zal zy niet willen,
Ach! wat heeft de liefde grillen,
Liefde wil niet als zy mach,
Dit veroorzaekt mijn geklag;
Dit is oorzaek van mijn treuren,
Doen 't geluk my mocht gebeuren,
Toen ik kost, en wild ik niet,
Nu ik wil, zy van my vlied,
Hemel wat is 't my een lyen,
Wat is 't my een droevig stryen,
Wat is 't my een zware pijn,
Dus van 't luk beroofd te zijn;
Dies ik al mijn levens dagen,
Mijn verlies wel mach beklagen;
Doch, of ik hier klaeg en treur,
't Is hier voor een dove deur;
Al mijn klachten zijn verlooren,
Phillis die en kan 't niet hooren,
Dies ik ga na Phillis toe,
En aen haer mijn klachten doe.
|
|
Auteursrechtvrij