Pampiere wereld

Sluyt-reden.

WIld gy onbeschadigd vryen,
Vrye Minnaer, vry van lyen,

Vry van quelling, vry van pijn,

Leer, hoe u gevry moet zijn.

Vryd de tijd van weynig dagen,
Zonder groote liefd te dragen;

Vrye vryer, vryd de maegd,

Eer gy vaste liefde draegd;

Speurd gy dat haer swakke zinnen
Neygen tot het zoete minnen;

Speurd gy dat 'er yet wat zy

Toegedaen uw vryery;

Speurd gy dat zy is genegen,
U te gunnen weer-liefds zegen;

Schijnt haer gunst u toegedaen,

Leer hoe 't vryen voort moet gaen.

Zoekt zoo veel te weeg te brengen,
Dat haer gunst u wil gehengen

Eenig teken, waer door gy

Vast meugt gaen in uw gevry;

Vaste hoop om haer te trouwen,
Die gy meugt voor zeker houwen,

Zeker dat zy u bemind,

Zoo gy zoo een teken vind.

Maer in tegendeel van dezen,
Minnaer, wild gewaerschoud wezen,

Dat gy op geen maegd vertroud,

Die u lang aen 't lopen houd.

Acht geen gunst van swakke maegden,
Die (hoe dikmaels gy haer vraegden,

Om een teken van haer trouw,

Om te worden uwe vrouw)

Noyt een teken wilde toonen,
U met weder liefd te loonen;

Maer alleen een zoet gelaet,

En een vrundelijke praet,

Als een zoete toverye.
Van haer schijn-gunst in het vryen;

Waer door zy uw liefde trekt,

Dat het u tot nadeel strekt.

Hier in 't eerst niet afgescheyden,
Zal uw liefd tot quelling leyden,

Dees in 't eerst niet uyt gedoofd,

Lust en rust door 't vryen roofd;

Dees in 't eerste niet verdreven,
Zal u strijd en quelling geven;

Dees in 't eerste niet ontgaen,

Zal u in het vryen schaên.

Schijn-gunst voed u in 't verlangen,
Gy door schijn-gunst word gevangen;

Even als het muysje doet,

Dat door 't uyterlijke zoet,

Van het lok aes, word bedrogen,
Listig in een strik getogen,

Daer de graegte al te groot,

Is de oorzaek van zijn dood.

Eeer hier uyt, verliefde zinnen,
Al te grooten graegt in 't minnen,

Al te lang een maegd gevrijd,

U tot zwarigheyd gedijd.

Al te lang hier nageloopen,
Op een ydel hoop te hoopen,

Al te lang hier liefd verzocht,

Heeft 'er veel in smert gebrocht;

Al te lang een maegd gebeden,
Zonder dat zy aen haer reden,

U een teken blijken doet,

Van een ongeveynsd gemoed,

U een teken wil verklaren,
Dat zy denkt met u te paren,

Zonder dat zy aen u zeyd,

Dat haer goê genegentheyd,

Weer liefd wil aen u verleenen,
Om in 't minnen te vereenen,

Zonder dat gy dit bevind,

Is u vryen enkel wind;

Zonder dat gy dit kund speuren,
Zal het vryen u doen treuren;

Sonder dat u dit geschied,

Voed het vryen u verdriet.

Wild gy rust door 't vryen winnen,
Soo leerd vryen zonder minnen;

Sijt verzekert van de maegd,

Eer gy vaste liefde draegd.