De Hollandsche vertaalmolen. Nederlandse beschouwingen over vertalen 1820-1885
(2002)–Cees Koster– Auteursrechtelijk beschermdVertaalhistorie. Deel 5a
[pagina 61]
| |
9
| |
[pagina 62]
| |
sche, en minder hartstogtelijke nonsense, dan in de Duitsche: de Engelschen hebben het bijna van de ouden afgekeken. De Vertaler ging aan het engelsch-studeren, en poogde boeken te lezen en te verstaan, waar hij het meest van hoorde spreken. Toen kwam zijn vriend,/ (vi) die in de doode talen doet, weêr bij hem - Wel nu, zei hij, hoe gaat het er meê? Gij ziet er zoo bleek uit - Ik heb hoofdpijn van het kijken en turen, antwoordde de Vertaler. - Het verwondert mij niet: ik heb al mijn microcosmische boeken weggedaan - Gij moet met mij zoo geleerd niet spreken; ik bedoel geen druk, maar inhoud. Die menschen hooren op een anderen hemelbol te huis, of het zijn geaffecteerde fatten - Hoe zoo? - Wel, één van beiden, zij spinnen een rag, waarvan wij in onze logge atmosfeer de draden niet volgen kunnen, of zij maken ons wijs, dat zij fijn rag spinnen - en vang dan de draden eens! -- Het hapert aan u en uw kantoor en beurs. Wij noemen dat te Utrecht vestigia ruris. Maar wat leest gij daar dan? -- Wel, Bulwer en -- Maar zóó had ik het niet bedoeld. Waarom zijt gij niet met Milton of Addison of Pope of Sterne begonnen? Eilieve! lees de Sentimental Journey van Sterne, en volg mijn raad: vertaal die kleinigheid in het Hollandsch, om ze te leeren begrijpen. Er bestaat een Hollandsche overzetting van, uit de vorige eeuwGa naar eind19. Zij is volstrekt niet te verachten; maar gij kunt het misschien nog beter. /(vii) De Vertaler ging aan het werk, en zijn geweten was er van het begin af zoo gedurig bij, dat hij aan den titel alleen verscheiden avonden gearbeid heeft; en toen hij verscheiden avonden gedacht en overwogen had, vertaalde hij Sentimental Journey door Sentimenteele Reis - Het is geen Werther van Göthe, Mijneheeren Vertalers! Een pak papier vol te schrijven, en het schrift te laten drukken, daar ligt maar één schrede tusschen. Men stapt van stil genot over op de mededeelzaamheid; zij liggen zóó vlak naast elkander, dat er maar weinig ijdelheid tusschenin kan: en wie deze fijne gedachte niet begrijpt, verstaat zijne eeuw niet. De Vertaler heeft gemeend te bemerken dat het boek van Sterne luimig is - en nu hoort hij dat anderen, die het boek kennen, dit ook gemerkt hebben. De Vertaler heeft echter geen tijd gehad om een lang voorberigt te schrijven over de luim of over het luimige, hoewel er veel van te zeggen valt, dat even duidelijk is als het concert van de planeten, zoo als zijn vriend uit Utrecht eens iets verhevens noemde - Die het weten, de Ver- | |
[pagina 63]
| |
taler wenscht hun geluk - die het niet weten, doen best, zoo zij in/ (viii) Sterne zelven (vooral in het Engelsch, indien zij kunnen) pogen op te merken, dat scherp vernuft, lummelige onnoozelheid, bijtende scherts, teêr gevoel, schalksche ondeugendheid en gemoedelijke ernst één geheel kunnen worden - maar het is een wijn, die voorzigtig gesneden wordt. - Indien zij het dan nog niet weten, raadt men hun, zoodra de kantoorboeken gesloten zijn, naar - bed te gaan. De Vertaler heeft iets af te doen met den Uitgever. Zonder dezen zou hij eene of andere nicety van Yorick voorbijgezien hebben. De man verstaat de Schrijvers van zijn land en het streep-systema van Sterne, dat iets bijzonders heeft, en waarvan de Vertaler geen hoogte kon krijgen. - Mijnheer, zeî de Uitgever telkens, onder het drukken, gij hebt een streep vergeten - men zal Sterne niet herkennen; ik heb twee lange winternachten in uwe kopij zitten te strepen - - In 's hemels naam, Mijnheer de Uitgever, als er maar geen streep doorloopt! |
|