Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Gheluck-wensch aen de H. Maghet Maria, met haer soet Vrucht Iesus.

Stemme: O Phylo, schoon Goddin, &c.

ICk groet u Moeder Maeght,
Die soo aen Godt behaeght,
Met uwen Nieu Gheboren, die ons liefde draeght:
Om dat hy neder-booght,
In desen aermen stal;
Zijt ghy soo seer verhooght,
Ghepresen over al.

Hoe was u hert in vlam,

Als ghy baerde dit Lam:
Inden gheest opghetoghen, u ziel hooghe klam;
Ontsteken in Godts min,
Moeder en Maghet zijt;
Wierdt dan een Coninghin,
Die d'Enghelen verblijt.

Aenschaut hier dese Vrucht,

Die nemen doet de vlucht
Aen al die ons vervaerden, heel het helsch gherucht:
Buyght nu voor uwen Soon,
Die 't saem is Godt, en mensch,
Een Kindt tot ons verschoon,
Naer ons verlanghen wensch,

[p. 78]

 

'k Sie daer den nieuwen dagh,

 

Al watmen wenschen magh,

 

Can-men in't stal'ken vinden, sonder droef beclagh,

 

Het is een s'Conincx hof,

 

Daer d'Engh'len stem is g'hoort,

 

D'herderkens singhen lof,

 

Met spel, en soet accoort.

 

Al is't schier sonder dack,

 

Al staet het in het vlack,

 

Al schijnt daer niet te wesen, dan kan, onghemack:

 

Nochtans, men daer troost vindt,

 

Soomen in't stal'ken terdt;

 

Als ghy ghenaeckt dit Kindt,

 

Vrom, ende warrem werdt.

 

Hoe stondy Maeght in brant,

 

Als ghy desen Ghesant

 

Omhelste in u armen, 't hemels vier plaisant:

 

Ghy zijt de blom van Iess',

 

Die ons Iesus voortbracht;

 

Weest nu de Voorsprakess'

 

Van't menschelijck gheslacht.

 

In't stal'ken my nu leydt,

 

Daer't my soo wel ghereyt,

 

Op dat ick daer magh smaken, oock de soeticheydt.

 

Gheeft my 't Kindeken kleen,

 

Op dat ick met hem speel,

 

Met hem magh zijn ghemeen,

 

In sijne liefde queel.

FINIS.

Hier eyndighen de Leysen-liedekens, daer naer volghter vande Passie Christi.