Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

[p. 75]

De herders wel ghemoet zynde, ende hebbende voor 't Kindeken Iesus ghesonghen soete lof-sanghen, met spel, keeren naer huys, ende ontmoeten de dry Coninghen ontrent het stalleken te Bethleem, ende voeren t'samen een proces, om een landeken ghenaemt het landt ten Leeghendale.

Stemme: Trompet maryn.
Ofte: Troupe triumphante.

De Herders.

O Edel Heeren weest ghegroet, willecom moet gh'al zijn,

Comt ghy-lie'n soecken 't nieuwe Kindt, aenschauwen sijn Aenschijn:
Siet 't huys daer ghy naer vraeght,
't Paleys dat sich behaeght;
Iesus rusten, aen de bursten
Van een Maeght.

De Coninghen.

Hoe hebt ghy vonden dit paleys, wanneer saeght ghy eerst 't Kindt?

Met 't nieu Kindt zijt ghy-lie'n ghemeen, 't schijnt dat het u seer mindt;
Oft wel hy u bestaet,
Oft zijt van s'Coninghs staet,
Ofte sijn vrienden, die hem dienden,
Seght hoe't gaet.

De Herders.

Wy zijn tot u-lie'rs dienst bereyt, aerme ghesellen maer,

Den nacht als't Kindt gheboren was, ontfinghen wy de maer':
Godts Enghel quam op't velt,
Heeft ons den peys vertelt;
Dat gheboren, 't Kindt vercoren
Was, den Helt.

De Coninghen.

Wy hebben d'Engels noyt ghesien, noch hun stem' oock ghehoort,

Alleen door eene sterre maer, kennen wy sijn gheboort':

[p. 76]

 

Ghy-lie'n met melodij,

 

Aenschaude d'Enghels blij;

 

Heydens duyster, sonder luyster,

 

Laes! zyn wy.

 

De Herders.

 

Wy maer herders simpel, en recht, van de wereldt veracht,

 

En moghen niet gheleken zijn, by Coninghen van macht:

 

Ons ghift was stroey, en haut,

 

End' u van cost'lijck gaut;

 

Wy dienaeren, sonder schaeren,

 

Zijn in't want.

 

De Coninghen.

 

Was u-lieden ghift kleyn, sy was Godt aenghenaem,

 

't Goet hert hy al veel meer aensiet, als grooten naem, en faem:

 

In dit paleys vol vre,

 

Ded' ghy-lie'rs d'eerst intre;

 

Zijn wy Heeren, met schoon kleeren,

 

Staen bene.

 

De Herders.

 

O Coningen seer groot van macht, noyt hebben wy ontmoet,

 

Sulck een diepe ootmoedigheyt, onder al't edel bloet:

 

Wy zijn u dienaers al,

 

Gaet vooren inden stal;

 

Wy maer knaepen, hoeden schaepen,

 

In't leegh dal.

 

De Coninghen.

 

Den nieuwen Coningh 't cleene Kindt, den e'eldom niet en acht,

 

Den Vader, ende Moeder leegh, vinden wy sonder pracht

 

In dit kleen s'Coninghs rijck,

 

De menschen zijn ghelijck;

 

's Wereldts pomphe, en triumphe,

 

Achten't slijck.

 

De Herders.

 

Ghy Heeren zijt wijs, hoogh gheleert, vernufste van het landt,

[p. 77]

 

Maer laes! wy van dees nieuwe sterr', hadden wy gheen verstandt:

 

Theologiens op d'eert,

 

Zijn seer gheacht, ghe-eert;

 

Van planeten, wy niet weten,

 

Hoe't daer keert.

 

De Coninghen.

 

Al schijnt ghy-lieden ongheleert, en naer de letter bot,

 

Soo veel meer aenghenaemer zijt, aen dit Kindt t'samen Godt:

 

Hy roept tot dese feest,

 

D'eenvaudighe van gheest;

 

Wy maer slaeven, ghy-lie'n graeven,

 

Zijt de meest.