Oeuvres complètes. Tome X. Correspondance 1691-1695
(1905)–Christiaan Huygens– Auteursrecht onbekend
[pagina 135]
| |
No 2694.
| |
[pagina 136]
| |
V. Sit Aλ aequ. catenae AV, et fiat angulus AλC aequ. VπA. Et divisa sit Aλ in totidem partes aequales quae sunt internodia aequalia in AV. Ex demonstratis pag. 92Ga naar voetnoot3), scimus angulos cAo, dcl, kdh tales esse ut tangentes eorum crescant aequaliter ut numeri 1, 2, 3, 4, etc.; cumque ulterius Vbn sit aequalis ang.o λCA, eo quod AλC factus sit aequ. nVb, sequitur internodia Ac, cd, dk etc. inclinari ad perpendiculares seu axi MC parallelas, sicut respective inclinantur Ci, Cm, Cp, etc. ad rectam Aλ. Porro est AV curva, seu Aλ recta, ad VY, ut ▭ Cλ ad spatium CξψφGa naar voetnoot4), quod aequale esse ostendimus rectang.o CRλGa naar voetnoot5). Ergo Aλ ad VY ut ▭ Cλ ad ▭ CRλ, hoc est ut Aλ ad λR. Ergo VY=λR. Et tota VO aequ. Cλ, nam CR=YO seu CA ex constr.ne Eodem modo ostenditur bg aequalis Ce, atque ita de caeteris. Notatu dignum quod spatia cC, dr, ks etc. sunt omnia inter se aequalia si portiones curae Ac, cd, dk, etc. sint aequales. Nam si has tanquam internodia recta consideremus, et tanquam radios circuli habeamus, erunt Ao, cl, dh, etc. sinus complementorum angulorum ACi, ACm, ACp, etc. eoque erunt inter se sicut sinus compl. angulorum horum in quadrante CAq; sed hi sinus in secantes istorum angulorum ducti essiciunt quadratum radii, (velut λC in Ct facit ▭ aequale qu. CR, quia λC ad CA seu RC, ut RC ad Ct). Ergo eaedem secantes ductae unaquaeque in rectas Ao, cl, dh etc. sibi respondentes, hoc est quae subjacent internodiis tantundem ab A distantibus, quantum secantes quaeque, efficient quoque rectangula acqualia inter se Ar, cs, du etc., ac singula aequalia ▭ Ar, unde sequitur spatium totum AVOC aequari rectang.o Aφ. Unde dimensio cognoscitur spatii AMVGa naar voetnoot6). | |
[pagina 137]
| |
§ IIGa naar voetnoot7).Si super Cφ erigatur perpend.s ρζ aequalis Cλ, ieu OV, constat punctum ζ esse in hyperb.a aequilatera Aζ, cujus centrum C, semidiameter CA, vertex A. Similiterque si statuatur 3e2 aequ. Ce, hoc est bg, etiam punctum 2, esse in eadem hyperbola. Unde liquet, descripta ejusmodi hyperbolâ Aζ, si ad eam producatur applicata catenariae quaelibet VM, fore Mζ applicata in hyperbola, aequalem curvae interceptae VA, quod invenit Jo. Bernoulius. | |
§ IIIGa naar voetnoot8).Ad inveniendum centrum grav. curvae AV, cogitandum e medio singulorum internodiorum aequalium Ac, cd, dk, etc. rectas axi parallelas cadere in CO parallelam tangenti AY. Et quoniam hae rectae onerantur singulae pondere aequali unius internodii, facile intelligitur centrum gr. curvae AV tantum distare ab OC recta, quanta est summa omnium earundem rectarum divisa per numerum ipsarum. Sed eaedem rectae sunt erectae super Cφ in hyperbolico spatio AζφC,secantes nempe in duo aequalia singulas partes in recta Cφ acceptas, atque aeque magnas iis quae sunt in vatena AV; ac porro patet quod si ▭ Lφ ponatur aequale spatio AζφC, summa rectarum totidem, in eo rectangulo, iisdem divisionibus rectae Cφ insistentium, aequalis erit summae dictae rectarum in spatio AζφC, ac proinde quoque summae rectarum in spatio ACOV. LC vero est aequalis summae rectarum in ▭ Lφ divisae per numerum ipsarum. Ergo eadem LC aequalis quoque summae rectarum spatii ACOV divisae per ipsarum numerum; ac proinde aequalis distantiae centri gr. curvae AV ab recta COGa naar voetnoot9). Distantia autem centri gr. curvae AV ab MA est AX, si X sit intersectio tangentium curvae in V et A; quia si catena AV obrigescere ponatur, eo nihil mutatur figura ejus; tunc vero intersectio filorum ρV, λA curvam AV sustinentium necessario cadet in perpendicularem per ejus centrum grav. transeuntem. Ergo et antequam rigesceret. | |
[pagina 138]
| |
§ IVGa naar voetnoot10).Porro facile quoque ipsius spatii VAW centr. gr. invenitur; quod nempe cognoscitur ex centro gr. spatii VACO. Hoc autem datur ex eo quod rectangula omnia minima Ar, cs, du etc. sunt inter se aequalia et centra gr. singulorum in mediis earum altitudinibus. Hinc enim sicut summae omnium rectarum a mediis internodiis Ac, cd, dk in CO cadentium, aequabatur summa totidem rectarum in spatio hyperbolico AζφC aequaliter distantium; ita summa omnium e centris gr. rectangulorum Ar, cs, du etc., in CO cadentium, aequabitur dimidio summae istarum rectarum in spatio hyperbolico AζφC; hoc est summae partium istarum rectarum quae sunt in ▭ ηφ, si hoc aequale ponatur ½ spatii AζφC, sive ½ ▭ Lφ. Et summa illarum e centris gr. rectangulorum Ar, cs etc. in CO cadentium per numerum ipsarum divisa, quae dat distantia gravitatis spatii AVOC ab recta CO, aequabitur summae harum rectarum in ▭ ηφ per ipsarum numerum divisae, hoc est ipsi rectae ηC, quam apparet dimidiam esse CL, quia ▭ ηφ dimidium fecerimus ▭ Lφ. Denique perspicuum est spatii AVOC distantiam centri gr.Ga naar voetnoot11) esse eandem AX quae et curvae AV, cum rectanguli Ar, cs, du sint aequalia sicut internodia ipsis respondentia Ac, cd dk etc. |
|