Oeuvres complètes. Tome IX. Correspondance 1685-1690
(1901)–Christiaan Huygens– Auteursrecht onbekend
[pagina 159]
| |
No 2461.
| |
[pagina 160]
| |
Fig. 8
DEF, EFG &c. delineantur. Hinc jam facilè patet, semper in posterioribus contineri, quae in prioribus. Si enim in fig. 8. supponamus duo puncta coincidere, curva 7. fig. describetur, & si in 7. fig. rursus duo puncta coincidant, curva 6. fig. describetur; si vero in hac fig. duo quoque concidant puncta, circulus delineabitur.
(2e Extrait p. 73-75). Tangentes statim ex ipsâ descriptione, sine ullius calculi ad eas inveniendas usu, determinari. Quâ de re haec pauca praecipere placet. Sit 1. descripta curva, Fig. 14
Fig. 15
quae unicum habeat centrum: hoc sive sit punctum A, uti in fig. 14. sivè quaecunque curva G in fig. 15. Si jam ad extremitates radiorum, AB in 14. fig. & DE in 15. fig. has curvas describentium, erigantur perpendiculares BC & EF, hae curvas descriptas tangent. Sint 2 curvae ex duobus centris descriptae, sive haec centra Fig. 16
sint puncta, uti in fig. 16. sive quaeçunque curvae, veluti in fig. 17. sive tandem curva quaecunque & punctum, quod fig. 18. exprimitur: si angulo ACB bifariam per lineam CD diviso, tunc excitetur perpendicularis CE, haec curvam hâc ratione discriptam in C tanget. Sint 3. in fig. 19 tria centra B, C, D, seu sint sola puncta, seu solae curvae, seu quaevis curvae, quae | |
[pagina 161]
| |
Fig. 17
Fig. 18
Fig. 19
omnibus modis, pro nostro arbitrio, situm variant. Dividatur arćus FG extremorum filorum BM & DM bifariam in H. Dein arcus IG, interceptus inter filum intermedium CM & filum duplicatum DM in K. Denique arcus HK denuò bifariam in L. Ducatur tunc LM, & huic in extremitate M statuatur perpendicularis MN; haec curvam AME in puncto M. tangetGa naar voetnoot1). Atque ita possem progredi, ostendendo ope ejusmodi continuae bisectionis constanti ratione in infinitum ad regulam ordinatae millium millionum curvarum tangentes exhiberi. Dabiturne per totam mathesin universalius, aliudve utilius theorema, aut praestantior tangentes determinandi methodus? Quis crederet eam hactenus alios latuisse, post tot diversos hâc in re conatus, postquam primum mathematicis, quantae haec sint utilitatis rectè innotuit? Sed facilia multa, ingeniosissimos etiamnum fugiunt, quae tamen permagni sunt momenti. Oportet autem ut theorematis adeo generalis demon- | |
[pagina 162]
| |
stratio sit perquam facilis. Eam quibusdam ex parte explicui, & suo loco tradam, ubi porrò monstraboGa naar voetnoot2). |
|