Nederlandse gedichten 1614-1625. Deel 1. Teksten

[p. 282]

[91] Schiedam.^{(aant.) (aant.)}

^a Twee Stroomen scheiden mij van 't achterleggend' Land,
De derde sluijt den ring en geeftse beij de hand:
In't midden staet mijn stoel op welgesteunde stijlen;
Daer oeffen ick mijn' Jeugt op't noodigh kennep-quijlen,
En 'truggelingh gespinn, Die reckt haer spinsel uijt
Tot dat het licht en dicht den Haring-buijt besluijt,
En t'mijnent binnen sleept, van daer hij met mijn' Brieven
Noch eens ter Zee geraeckt de Werelt gaet gerieven.
Die mij klein Rotterdam en groot Delfshaven noemt
Heeft niet te laegh gelaeckt en niet te hoogh geroemt.

a De Schie ende de Gouwe omcingelen Schieland van achteren, ende de Maze van voren.