19 ←01 05 1608 Ged., dl. 1 p. 5
Toelichting
Vgl. Sabinus, Poemata, p. 277 (vgl. toel. bij nr. 18):
De scurra iocus.
Usurpare ioco pastoris verba Menalcae,
Omnibus et solitus dicere scurra fuit.
Efficiam posthac ne quenquam voce lacessas:
Ipsius haec semper verba iocantis erant.
Iam sed ubi capitis meruisset crimine poenam,
Multa quod intulerat probra nefanda bonis,
Cumque foret laqueo iam suspendendus, eodem
Bucolico ludens carmine lictor, ait:
Efficiam posthac ne quenquam voce lacessas,
Fracturus torto iam tibi fune gulam.
De grap is misschien niet alleen dat de veroordeelde na zijn dood niets meer kan zeggen, maar ook dat bij de terechtstelling juist zijn keel het moet ontgelden.
Auteursrechtelijk beschermd