Latijnse gedichten 1607-1620

[p. 180]

116 30 09 1617 Ged., dl. 1 p. 103
Concordia discors. Odeaant.

Ilicet; partae Batavum quietis
taeduit civem; pudet otiosae
desidem gentis, pudet et beatae

ducere nomen.

Quisquis ingentes animo triumphos
exterum volvis, quibus inter altas
verticem vel tunc miseranda fixit

Belgica nubes,

quisquis indignum populo subacti
reris Hispani domitore festa
cassidi natos redimire laetum

fronde capillos,

heu! parum nostris agitate turbis,
heu! parum nostris tepefacte felix
arbiter flammis: age, bellicosam

excute gentem.

Fervet externo vacuum timore
Belgium rixis. Metuenda plebi
convolat plebes, bene ferre magnam

nescia sortem.

Neu quis insani facilem furoris
arguat motum, speciosa turbis
causa quaesita est pietatis olim

tincta colore.

Qualiter, quot, quem Deus ante structi
machinam mundi bonus aut saluti,
iustus aut poenae voveat perenni,

fabula vulgi est.

Quatenus, cui se velit imputari
passa pacandi Soboles Parentis,
sustinet supra crepidam peritus

quaerere sutor.

Quid boni, quid non vitiata primi
labe peccati teneat voluntas,
quanta libertas animo renato,

femina certat.

Numquid electos gemino vocari
constet attractu, dubitante lixa
asseret messor, molitor negabit,

solvet agaso.