Sonnetten. Reden vande waerdicheit der poesie
(1971)–P.C. Hooft–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 51]
| |
[Ontzachelijke Min, de zuchten mijn' gezanten]aant.Ontzachelijke Min, de zuchten mijn' gezanten
Aen vw' hartmoghenheidt die 'k opwaerts vaerdigh af,
Js niet haer' boodschap v te smeeken dat gh' een graf
Jn 't hart maekt van me vrouw, om 't mijn daer in te planten.
Hujsvesting en verdient niet, in die heilghe wanten,
Het geen dat van waerdij aen haer nojt proef en gaf.
Zij ziet geen reên tot gunst: dies blijft met reden straf.
'T waer zond mij tegens deez' rechtvaerdigheidt te kanten.
Maer dit is mijn gebedt. Bestaet een ridderstuk,
En jaeght een wisse schicht door ribben van het Luk,
En weekt haer in vw' vlam, tot datz' op mij verslinger:
Zulx jck bestoven met haer meenighvoude goên,
Al 't geen dat zij mij doet, weêr aen me vrouw magh doen,
En wijz' mijns wils waerdij, met de fortujn haer' vinger.
|
|