Sonnetten. Reden vande waerdicheit der poesie

[p. 36]

Behouden rejs
Aen Heer Constantijn Huighens naer Engelandt.aant.

Trompetter van Neptuin, heb jck op v een beê?

Rond met de wangen, en te wercke legt de longen;

Op dat te stijver aem ten hooren wtgewrongen

Doe luistren weêr en windt: En kundight over zee,

Wt vwes Coninx naem, soo trouwe vaste vreê,

Als wordt geviert, wanneer d' IJsvoghel is in 't jongen.

Sijn volck, Oost wtgeseidt, houde' AEol al bedwongen,

Soo lang tot Huighens heb besejlt gewenschte reê.

Oft draelt ghij, en wilt eerst vw' meester oorlof vraeghen?

Geen noodt oock. Schipbreck kan Arion niet vertzaeghen

Dien de Delfijn, als 't nauwt, moet dienen tot een schujt.

Sijn sang sal baeren bats en lujtruftighe bujen

Licht tegens eighen aerdt van toghten woest oprujen,

En maecken zeedigh zee en stormen, met sijn lujt.