Sonnetten. Reden vande waerdicheit der poesie
(1971)–P.C. Hooft–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 31]
| |
Aen mijn Heer Hujgh de Groote.aant.Weldighe Ziel, die met vw scherp gesicht,
Neemt wisse maet van dingen die genaecken,
En al den sleur der overleden saecken
Begrepen houdt met ijders reên en wight;
Vermoghend' wt te breên, in dierbaer dicht,
Wat raedt oft recht oijt God oft menschen spraecken:
Sulx Hollandt ooght, als Zeeman op een baecken
Jn starloos weêr, op vw verheven licht:
O groote Zon, wat sal jck van v maecken?
Een adem Gods die wt den Hemel laecken
Comt in een hart wel keurigh toegericht?
Oft een vernuft in top van 's Hemels daecken
Verheldert, om op Aerd te coomen blaecken,
Daer 't landt en liên met leer en leven sticht?
|
|