Liederen en gedichten

De meiboom, aan de juffrouwen Visscher gezonden, is overboord geraakt, strandt en spreekt tot de vinder:aant.

Hier kom ik, meieboom,
gedreven met de stroom.
Omdat ik Visscherinnen
haar zang voor mereminnen
verkoos, mij smeten deez'
in 't diep des Zuiderzees,
waar ik heb moeten sterven
en zo lang liggen zwerven
om te verzaên haar nijd,
dat ik mijn blaên ben kwijt.

Maar ik heb nog mijn doren.
In plaats van het speelkoren
rijgt hier aan bloemen fris
waar 't nu de tijd van is,
- tenzij gij zijt een doverd
die zang noch spel betovert -
en plant mij op haar wal:
ik zal door 't zoet geschal
der lieve Visscherinnen
een ander leven innen.