Liederen en gedichten

Sonnetaant.

Nijdige tijd, waarom is 't dat gij u versnelt
meer dan gij zijt gewoon? Laat gij het u verdrieten
dat ik de hemel van liefs bijzijn mag genieten?
Wat schaadt u mijn geluk, dat gij u daarin kwelt?

Een grijsaard zijt gij, tijd, en proefde nooit 't geweld
van 'tgene dat ze liefd' en zoete weerliefd' hieten.
Helaas, de tranen blank over mijn wangen vlieten
als ik aan 't uurwerk denk dat kwalijk was gesteld.

Och meester die de tijd met uren af kunt meten,
gist'ravond miste gij en had uw kunst vergeten.
Wel viermaal sloeg de klok in min dan een kwartier,

[p. 14]

 

maar na mijn liefs vertrek doordat 't begon te dagen

 

en heeft de klokke meer dan zesmaal niet geslagen

 

in ene tijd, docht mij, van twalef uren schier.