Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 107]

Schilderij

Buiten de tijd, gezeten,
een hand tegen de slaap -
waarnaar kijk je, vrouw,
vanuit je raam?

Wat verzwijg je, vrouw, geschilderd
tussen twee wolken van marmer?

Heel het leven door blijft hetzelfde
je harde vruchtdragende vlees.

Alleen deze tijd omringt je
gelijk een weke atmosfeer.

Adem niet, neen.
Zozeer wil de lucht
je overstromen,
dat je verouderen zou,
ach, door adem te halen.

Adem niet, neen.

Sterf liever zo,
gelijk je bent.

[Xavier Villaurrutía]