Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 91]

Nox

O tropennacht! Niets laat zich vergelijken
met u, die vol erotiek en genot zijt:
in uw beboste tempels celebreert
een mysterieuze en verliefde godheid.

Een bed in elke bloesemgeurige grot spreidt
het weelderig offer dat de liefde zal verrijken;
Streling is elke bries die langs komt strijken,
en iedere glans een blik die diep ons deert.

In schaduw bergt een hofstee zich...
sluimert het bos, vervliet in 't dichte
het melancholische rivier-gerucht...

Terwijl de maan rondvaart in 't ongemeten,
en tussen donkere toppen van de heuvelketen
een gouden waaier uitvouwt in de lucht.

[Adalberto A. Esteva]