Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 90]

Voor een menu

De vroegere geliefden zijn ledige glazen
waarin onze liefde eens werd uitgestort.
Wij namen de nectar... de dagen verwazen...
Brengt andere glazen met nieuwe port!

Champagne de blonde, azalea-zachte;
bourgogne de lippen van levend karmijn;
zwartogigen: wijn uit Italiaanse nachten;
de groene en helle zijn wijn van de Rijn!

De dieprode lippen zijn vochtige beziën,
de zwarte pupillen zijn mokka's complet,
de helblauwe ogen: uit ver Indonesië
de ziel van een sidderend-geurige thee.

Het glas wordt geledigd, 't geluk vindt zijn eindje:
één teug - dan zijn vrouwen en dranken erin!
Wij laten de glazen... en, rest nog een schijntje,
dan neemt een lakei wel die kliekjes der min!

[Manuel Gutiérrez Nájera]