Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 84]

Villancico

(Feest van San José)

Wanneer Zacharias angstig
twijfelt vanwege zijn ouderdom
aan wat de Engel hem meedeelt,
en zo zijn tong er het zwijgen toe deed
binnen de erker der stilte -
en totdat de Stem geboren werd
de zijne niet loskwam, noch praten kon:
Waarom zwijgt Jozef dan,
vindt men bij 't lezen
van de Gewijde Geschiedenis
zelfs niet één enkel woord dat hij sprak?

De eerste, helaas, zweeg uit twijfel,
doch de ander bleef zwijgen door inzicht;
bij hem een verdienste, precies als
bij de ander iets schuldigs.
Als vader van de Stem
heeft gene zijn Stem laten horen,
maar deze, als Vader des Woords,
behoefde geen nadere woorden.

Hij zwijgt dus op 't juiste moment,
de maatgevoelige Jozef,
want enkel het Eeuwige Woord
is wat hij als woordklank bezit,
Maagdelijk en daarbij zwijgzaam
begeert, noch bevrucht hij
het bruidsbed om nageslacht,
evenmin als de lucht door zijn lieflijke echo's.

[p. 85]

 

Een deugd zo onwrikbaar

 

verdient dus dat God

 

zijn tekortkoming aanvult

 

en Hijzelf de taal en het nakroost vervangt.

 

 

 

Refrein:

 

 

 

Zo snapt iedereen waarom Jozef zweeg,

 

die 't Goddelijk Woord om te spreken kreeg.

[Sor Juana Inés de la Cruz]