Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 78]

Welsprekendheid der tranen

Vanmiddag, schat van mij, toen ik je sprak,
ik aan je doen en aan je trekken zag
dat ik met woorden jou niet overtuigen kon,
dat je mijn hart niet zag zoals ik wou
en Amor, die mijn pogingen te hulp schoot,
wat mij ondoenlijk toescheen, overwon, -
toen, onder tranen door verdriet gestort
werd vloeibaar het vermorzeld hart.

Genoeg die wrevel dan, mijn schat, genoeg!
Geen tyrannieke jaloezie mag je meer folteren!
noch laag mistrouwen je gerustheid storen
met malle schaduwen, met dwaas verdenken,
want reeds in vloeiend vocht zag jij en voelde
mijn uitgestorte hart tussen je handen.

[Sor Juana Inés de la Cruz]