Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 77]

Sonnet

Verwijl nog, schaduw van mijn schuw geluk,
afbeeldsel van de vreugd die meest ik min,
schone illusie, waar ik blij voor sterf,
zoete verbeelding, waar ik droef om leef.

Als de magneet, die met uw gratie aantrekt,
mijn borst moet dienen tot gehoorzaam staal,
waartoe maakt gij dan listig mij verliefd,
zo gij mij daarna spottend zult ontvliên?

Maar neen, gij kunt niet met voldoening pralen
dat uw tirannie triomfeert op mij,
want, hebt ge ook spottend elke band ontsloten
die mij met uw gefantaseerde vorm verbond,
van geen belang is 't, arm en borst te ontwijken,
zolang mijn fantasie u dient tot een gevang.

[Sor Juana Inés de la Cruz]