Mexico zingt. Een bloemlezing uit de Mexicaanse lyriek sinds de 15de eeuw

[p. 75]

Mijn portret

Dit wat gij ziet, gekleurd verzinsel
met al de fijne list der kunst gemaald,
door valse syllogismen van de verf bepaald,
is een bedrog der zinnen, sluw gepinseld.

Met loosheid werd daarin getracht
der jaren rimpelspoor voorzichtig uit te wissen;
men moest zich in 't getij van het seizoen vergissen,
vergetelheid en ouderdom moest omgebracht.

Vergeefs die valse valstrik opgesteld!
Het is een bloem die wegwaait over 't veld,
een nutteloze leugen aan het Lot verteld,

een ijdele, dwaze voorzorg, lang voordien
reeds voor altijd verijdeld. Goed bezien:
alleen een lijk, een vuil, een schim, een niets.

[Sor Juana Inés de la Cruz]