Adyosi / Afscheid

[p. 128]

De liftaant.

Ontkent men dat ze zijn geschift
herinner dan maar aan die lift,
de lift van 't oude Hospitaal,
de oorzaak van zoveel kabaal,
die tien jaar al ondeugdelijk bleek.
De dokters zagen 't, en de leek -
een ieder brandde van verlangen
haar door een nieuwe te vervangen!

Ministers kwamen, zijn gegaan,
maar aan die lift werd niets gedaan.
De Inspecteur, de Directeur
hielden zich doof voor al 't gezeur.
Zo bleef die lift van jaar tot jaar
een bron van daaglijks doodsgevaar.
Tenslotte viel met veel gekletter
de lift een goeie keer te pletter.

Tien dooien...? Neen, geen ongeluk.
Maar 't ding was, ach, voor eeuwig stuk.
Nu moest er wel een nieuwe zijn
al gaf 't krediet veel Kletterpijn.
Voorlopig is 't trap-op, trap-af,
patiënt en personeel tot straf.
Maar eens, na jarenlange dromen
zal toch die nieuwe lift wel komen.

Wat is de lering van 't geval?
Dat ondanks kankerij en gal
bij hoog noch laag de moed bestaat
een eind te maken aan het kwaad.
Gedáán wordt nooit wat men beweert
aleer het toeval iets forceert.
In 't landje van kaduke liften
is 't leven zoet voor de geschiften.