Adyosi / Afscheid

[p. 124]

Kerstmis in Suriname

Wij hebben hier wel stal en os
en ezels menigeen,
maar al de schaapjes dwalen los
en herders zijn er geen.

Hier ziet ook elke dag een kind
voor 't eerst het levenslicht, -
maar meestal is de vader zoek.
Geen koning die hem vindt.

En als hier in de late nacht
een vreemde ster verschijnt,
dan spoetnikt onze hoop voorbij.
Men kijkt - tot hij verdwijnt.

Wat hier meest aan muziek weerklinkt,
is ook geen engelenzang.
Dat schat men liefst met decibels
en 't ritme is nooit te wrang.

Toch is 't bij ons om middernacht
soms even stil als toen...
Gij kunt, Heer, als Gij echt bestaat,
ook hier een wonder doen.

Zodat in dit verloren land
waar géén om herberg vraagt
en daarom géén ook herberg biedt,
Maria 't toch nog waagt.

En in de luwe Kerstnacht hier
al wie Gods woord vertrouwt,
opnieuw het wonder bij zich ziet
en 't Kind in zich aanschouwt.

[p. 125]

 

Zal er dàn wellicht vrede zijn?

 

Groeit nog wat goede wil?

 

Vindt ieder schaap zijn herder weer?

 

Wordt zo de wereld stil?

 

 

 

Heeft dan elk kind dat Kerstmis viert,

 

zijn vader er ook bij?

 

En hoeft Maria niet op straat

 

te zoeken naar voogdij?

 

 

 

Gij schreiend Kind dat in de krib

 

't atoom der harten splijt, -

 

blijf bij ons in de aardse nacht,

 

tot 't daagt in eeuwigheid.