Adyosi / Afscheid

[p. 120]

Super flumina

Op de stromen van dit Babylon
der verwoesting, van vergetelheid,

- o God, o Zon, -

vaar ik wenend, denkend aan
het beloofde Kanaän
dat dit land kon zijn, dit arme
en gekwelde land.

Uw warme

adem blaast de ochtenddauw
uit de waterspiegel opwaarts;

lichtend-grauw

strijdt de nevel met uw luister,
drupt aan de oever ween-gefluister
in de warrigheid der bossen
onder het getjuik der vogels
en de zingzang der cicaden.

Wie zal ons hieruit verlossen?

Uw geweldig-vuren kogel
droogt de wereld, bet het baden
in de weedom van de nacht.

En toch,

drooggeschroeid welt altijd nog
uit de diepte van de wouden
't ongestelpte vocht der oude,
oude wanhoop: ooit te komen
in 't Beloofde Land der dromen
van Uw Sion, - Suriname
dat zich in Uw open hand
uitstulpt tot een vaderland
voor ons allen samen. -

Amen... Amen!

[1956]