Adyosi / Afscheid

[p. 112]

Oude en nieuwe Creolen

De brave creoolse gebruiken,
die raken we zoetjesaan kwijt.
- Zo'n liedje, zo'n schotel of ruiker,
wat zijn ze niet mal, uit de tijd...

De goede creoolse gewoonten
- een buur is familie en vrind,
en wat we zijn, blijft voor het leven -
zijn nu ouderwets en ontzind.

De vrome creoolse verlangens
- een visgat, een buiten, een kroost
van zeven tot zeventig kinderen -
vandaag wordt om zoiets gebloosd.

De oude creoolse begrippen
van gulheid, gastvrijheid en eer,
die leven alleen op de lippen, -
en weldra zelfs dáár ook niet meer.

We hebben nu 't nieuw Suriname,
zijn buitenlands, chic en modern.
Wat kan ik verlangen naar vroeger, -
creoolsheid als toen... tot de kern!

[1950]