Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

CLXXII.

Men gaf het me op als grief:

Uw Godsdienst? weg daarmeê! Ik haat die duistre woorden! -
Hoe? duister? Alsof ooit iets simplers de ooren hoorden!
Het zijn als op 't klavier maar twee of drie akkoorden:

God leeft en heeft u lief.