Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

[p. 312]

CLXXIII.

Waar Asschepoester wordt veracht, verschopt, vertreden,

Zijn haar twee zusters rijk en groot in glans en eer:

Maar 't glazen muiltjen aan haar voetjen brengt een keer,

En doet ze als Prinsenbruid straks 's Vorsten zij' bekleeden.

Zoo ook de Godsdienst thans: zij zit in de asch gekromd,

Terwijl de Wetenschap en Aesthetiek regeeren;
Maar, zusters! heerscht ge nu, gij zult den kans zien keeren:

De Ootmoedige erft de kroon, wanneer haar Koning komt.