Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

CXXII.

Dat ik, verloren zoon, des Vaders huis verliet,

Strekt, nu ik wederkwam, niet langer tot een grieve;
Maar dat 'k als kind in huis (in 't huis, dat ik toch lieve!)

Nog telkens kom en ga, baart Vader: 't ergst verdriet.