Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

CXXI.

Wanneer de gouden zon een zwarte wolk bestraalt,

Wordt deze ook zelf verguld, en schittert rijk aan vonken.

Als op mijn zonde een straal van Gods ontferming daalt,

Haar zwart gaat schuil in 't licht, waardoor zij wordt omblonken;

[p. 300]

 

Nog grooter 't wonder ons geboôn:

 

't Eens zwarte juist blinkt dubbel schoon!