Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

[p. 199]

Twee stemmen.

Bekeer u! klinkt de eisch van het Godswoord met klem.
Wat antwoord? - Ik hoor een tweevoudige stem.

I.

Bekeer u! - Maar is dat een eisch aan de Jeugd?
Gun lente haar bloesem, en jonkheid haar vreugd!

Bekeer u! - Ik heb er geen hoofd voor noch tijd;
In 't midden des daags is ook 't heetst van den strijd!

Bekeer u! - De vrucht dient van 't werk nu geoogst;
Is 't dringendst gedaan, komt er ruimte voor 't hoogst.

Bekeer u! - Te laat! Uit het hart week het vuur;
Voor omkeer geen kracht meer in 't middernacht-uur!

II.

Bekeer u! - Hoe klinkt op die roepstem het woord
Van hem, die de les van elk levensperk hoort?

Bekeer u! - Hier ben ik! Des bloesemens tijd
Is lente, en den Heer zij mijn bloesem gewijd.

[p. 200]

 

Bekeer u! - Als Man past me een ernst, dient me een kracht,

 

Roept me een strijd, waar ik hulpe van Boven voor wacht.

 

 

 

Bekeer u! - Daartoe raadt me Ervaring, wier vrucht

 

Mij toont: Buiten God alles ijl als de lucht!

 

 

 

Bekeer u! - Waar d'Ouden schier alles ontzinkt,

 

Heil mij, zoo Gods arm met zijn steunsel me omringt!

 

 

 

Twee stemmen gehoord! wat is slotsom? - Uw hart

 

Zegge u, wat van beiden uw hartetaal werd!