Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

[p. 38]

Op Erromanga.

Een standbeeld voor John Williams verrees,

Den martlaar op het heerlijk Zuidzee-eiland,
Die stervend als getuige voor zijn Heiland,

Den moed eens helds, de trouw eens kinds bewees.

En wie nu zag, bij 't feest voor 't denkgesticht,

Tot 't leggen van den eersten steen zich nooden? -
De zoon des Heidens, die Gods knecht dorst dooden,

Maar die, nu Christen, vroom dit werk verricht.

Wat stem gaat dan van dien gedenksteen uit?

(Och, gave God, dat ze alle Heid'nen hooren!)
Zie, hoe, naar 't Woord, als tarwe uit zaad geboren,

Uit 's martlaars asch een zielenoogst ontspruit!