Hesperiden. Nieuwe poëzie in den avond des levens

[p. 26]

Kroon en krans.

't Geviel dat 'k Saksen-Weimars Hertog mocht ontmoeten;

En buiten kijf, ik stelde op zulk een voorrecht prijs.

Waarom? Omdat 'k in hem een Souverein mocht groeten,

Die zetelt in den raad der Vorsten dezes tijds?

Neen, 't was mij meer, dat ik den Kleinzoon mocht aanschouwen

Van Karel August, vriend der Dichtervorsten, die

Eens heerschten in het rijk der Weimarsche landouwen,

En hem vereerder vond, als Deze eens, van 't genie.

Zoo toont hij naast den glans des troons de Kunst te minnen,

Waardoor hij eere aan zijn tweevoudige afkomst doet,

En slingert, om voor zich een dubble kroon te winnen,

Des grooten-Hertogs krans om zijn Groothertogshoed.