De weerliicke liefden tot Roose-mond

[p. 124]

tekstkritische noten

T 3 eene, herstel van drukfout eeue.
T sijns, i.p.v. sijus.
10 bandt, herstel van drukfout handt.
11 asschen, herstel van drukfout asseheu.

XXXVI.

T'is raes: voorwaer t'is raes, datt' soud' een keersse ¹ wesen

Die afghesinghelt heeft dat strincxken ² van u hair.

Het moeste zijn den laey van eene tortse ³ claer

Die stichten dorfd' ⁴den brandt in sulck dinck uyt ghelesen.

Het moest de Liefde zijn, die hem self heeft verwesen ⁵

Daerme te zijn ghecnoopt in ste van ⁶ boeyen swaer:

Maer nu sijns lust versaet en vliedende ⁷ van daer

Heeft sijn stricken verbrandt en is vry uytgheresen ⁸.

Laes! hy en heeft aleyn sijn vang'nis ⁹ niet verbrandt,

Mijn herte dat verwert ¹⁰ oock lagh in desen bandt,

Heeft hy my door dit vier ter doot commen ver-asschen ¹¹.

O wel-gheluckigh vier, vier dat dit wonder doet,

Ghelijck den Phoenix self hem brant ¹³ op cruyden soet,

Soo wordt in u schoon hair mijn hert verkeert ¹⁴ in asschen.

1 T'is raes: het is onzinnig; keersse: kaars.

2 afghesinghelt: afgeschroeid; strincxken: vlechtje.

3 laey: gloed; tortse: toorts.

4 dorfd': durfde.

5 Liefde: (ml., verpersoonlijking); hem self heeft verwesen: zichzelf heeft veroordeeld.

6 Daerme: (met het haar); in ste van: in de plaats van.

7 sijns lust versaet: in zijn zinnelijke lust verzadigd; vliedende: vluchtende.

8 uytgheresen: vertrokken.

9 aleyn niet: niet alleen; sijn vang'nis: gevangenis (hier de haarvlechten).

10 verwert: verstrikt.

11 ver-asschen: verpulveren.

13 Phoenix: Feniks, mythische vogel die zich volgens de fabel om de vijf eeuwen verbrandde op een nest van geurige kruiden en dan verjongd uit zijn as verrees (Wdb. Van Dale); hem brant: zichzelf in de vlammen werpt.

14 v verkeert: veranderd.