Logo DBNL
De weerliicke liefden tot Roose-mond (1956)

De weerliicke liefden tot Roose-mond

(1956)–Justus de Harduwijn–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
tekstkritische noten

Liedeken.

 
Roose-Mondt, neempt dogh eens acht
 
   Op de clacht,
 
Die ick u droef ontbinde 2,
 
Om dat ick my verr' en wijt,
5
Voor wat tijt 5,
 
Van u verscheyden 6 vinde.
 
 
 
Mijn ghepeys en mijn ghedacht
 
   Dagh en nacht
 
Is vol van ialoursije.
10
K' peys, ick liggh' hier in t' verdriet
 
Al om niet 11,
 
En ghy zijt ghinder blije.
 
 
 
Eenen dagh dunckt my voorwaer
 
   Wel een iaer,
15
Als ick van u moet wesen:
 
Die mijn droefheydt en mijn quael
 
Altemael
 
Alleyne cont ghenesen 15.
 
 
 
Yemandt el 19 is nu misschien
20
   Wel ghesien 20,
 
En commen in mijn stede 21:
 
Yemant el u metter daedt
 
Naerder gaet 23,
 
Soo ick hier voormaels dede 24.
 
 
25
Ghelijck den weerhaen, oft het riet
 
   Dat men siet
 
Voor alle winden drijven 27.
 
Is de liefde van een vrauw,
 
Onghetrauw,
30
Quaelijck ghestelt 30 om blijven.
 
 
 
Den spieghel vat wel alsoo licht 31
 
   Het ghesicht
 
Van een slaeve-moorinne 33,
 
Als hij doet de troinge 34 schoon,
35
En persoon,
 
Van een schoon coninghinne.
 
 
 
T'herte van een vrauw voorwaer,
 
   Wanckelbaer,
 
Is min noch meer 39 van binnen:
40
Al dat 40 voor sijn ooghen siet
 
Metter vliet 41
 
Is het bereet 42 om minnen.
 
 
 
Fy 43 ialoursheydt sot en quaet!
 
   Van my gaet.
45
Mijn lief heeft ander zeden:
 
Zy mint my voor groot en kleen
 
Ander gheen;
 
En is met my te vreden.
 
 
 
Zy is een roots onverstelt 49:
50
   Die t'ghewelt
 
Weerstaet van windt en baeren:
 
Zy is een casteel bemuert 52
 
t'Welck verduert 53
 
Heel leghers en heyr-schaeren.
 
 
55
Daerom laet' ick van nu voort 55
 
   Soo't behoort
 
Mijn claghen staen besijden 57:
 
En wille wachten den dagh,
 
Dat ick magh 59
60
Met haer noch eens verblijden.

Vorige Volgende