De weerliicke liefden tot Roose-mond

[p. 81]

tekstkritische noten

L 8 en 10 in, herstel van de drukfout m.
Br

V.^#

T'en is de blondheydt niet van u ghestruyvelt ¹ hair,

Ten is u voor-hooft niet zoo maetigh opgheresen ²,

Ten is u wind brauw' ³ niet, noch uwen mond ghepresen,

En vierighlijck aenbeen van ⁴ zoo menigh minnaer;

T'en zijn u lipkens niet, die elcken-een voorwaer

Wonden alst hen ghelieft, en wederom ghenesen;

Ten zijn u deughden niet, noch u bevalligh wesen ⁷,

Noch het toov'righ ghelaet dat in u schijnt eenpaer ⁸;

T'en zijn u wanghen niet, met purpur-root begoten;

T'en zijn die peerels niet, in uwen mondt ghesloten;

T'en is u taele niet, nochtans als heunigh ¹¹ zoet;

Maer t'ghene dat mijn ieughd' als een bladt comt verdrooghen,

En mijn ionck-iaerigh hert van binnen branden doet,

En is anderssins niet, dan t'raeyssel uwer ooghen ¹⁴.

# Vgl. over IIII en V F.A.J. Dambre, Twee sonnetten uit... Roose-mond als voorbeelden van creatieve imitatio (Spiegel der Letteren, 12e jg., 1969-'70, blz. 24-29).

1 ghestruyvelt: gekruld en opgekamd; (het possessief uw wordt over 't algemeen u gespeld).

2 maetigh opgheresen: matig gewelfd.

3 wind brauw: wenkbrauw.

4 vierighlijck aenbeen van: vurig, hartstochtelijk aanbeden door.

7 wesen: voorkomen.

8 eenpaer: bestendig en onveranderlijk.

11 heunigh: honing (oostvlaamse eu voor o).

14 anderssins niet: niets anders; t'raeyssel: het stralen; ooghen: Cupido verschanst zich in de ogen van de geliefde om van daaruit zijn pijlen naar de minnaar te richten en hem in zijn hart te treffen.