Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 14

6566. 1643 november 30. Van W. de Groot.¹

Frater optime,

Valde mihi gratulor, quod carmen Mosis a me Latine versum non displicuit.² Dabit id mihi occasionem iterum simile quid tentandi; valde enim sacrarum litterarum lectione et meditatione oblector. Utinam tale quid possem scribere, quale tuum in Mazarinum epigramma est,³ quod ego facio maximi.

1 Hs. Den Haag, ARA, Eerste afd., coll. Hugo de Groot, aanw. 1911 XXIII no. 24, 384. Eigenh. oorspr. Antw. op no. 6543, beantw. d. no. 6587.

2 Willems bewerking van het lied van Mozes (Deut. 32: 1-43).

3 Het ‘Epigramma in honorem eminentissimi domini cardinalis Julii Mazarini’; zie no. 6543.

[p. 733]

De terris Vinariensibus et negotio Vickefortii ubi potero inquiram.⁴ Vicecomitem Turenae et Gassionem marescallos creatos esse laetor.⁵ De Latio nihil habeo quod scribam, nisi optare me ut nunquam tibi illud de barba in mentem venisset.⁶ Est enim a re alienum, neque quisquam divinare satis potest quaenam te moverit occasio, nam id quod de epitheto dicis nemo hic animadvertet; sunt enim pauci earum rerum gnari.

Ut nullos ad te Batavos allegemus, id vero consanguinitatis et amicitiae ratio non patitur. Ego iis qui in Galliam abeunt, non dabo alias litteras quam cum idonea inscriptione, ut vel inde discant quomodo sibi loquendum sit.⁷

Servientus legatus a Davausio iam divortit.⁸ Id sermonibus dat materiam, tanquam si ipsis non bene conveniret. Ordines Foederati per triduum solum eos exceperunt, sed opipare. Legati in Angliam nostri,⁹ ut hic Gallici, moras nectunt. Interea Harcurtius cum parlamento agit de rebus componendis et iam super ea re scriptum aliquod tradidisse dicitur, quod parlamentarii illico in Scotiam miserint.

Deus Optimus Maximus te nobis cum uxore et liberis diu sospitet,

tibi obsequentissimus frater,
Guilielmus Grotius.

4 Willem de Groot en Nicolaes van Reigersberch hadden opdracht gekregen om Joachim de Wicquefort wederom aan te spreken over de uitbetaling van het geld dat Bernhard, hertog van Saksen-Weimar († 18 juli 1639) zijn officier Dirk de Groot had toegedacht.

5 De op 16 en 17 november bevorderde maarschalken Henri de La Tour d'Auvergne, burggraaf van Turenne, en Jean, graaf van Gassion, waren van protestansen huize.

6 Op de titelpagina van Hugonis Grotii de origine gentium Americanarum dissertatio altera (BG no. 731) had Grotius de volgende toespeling op zijn ‘obtrectator’ Johan de Laet gemaakt: ‘Opaca quem bonum facit barba (et dens Hibera defricatus urina)’ (Catullus 37, 19-20).

7 De jeugdige ‘touristen’ die Willem de Groot in zijn brief van 21 september (no. 6439) bij zijn broer had aanbevolen, waren de Zweedse ambassadeur te familiaar tegemoet getreden.

8 De Franse gevolmachtigde Claude de Mesmes, graaf van Avaux, voelde zich onbehaaglijk in Den Haag. Met enig leedvermaak keek hij vanaf zijn ‘ziekbed’ toe hoe zijn collega Abel Servien, graaf van La Roche-des-Aubiers, de Franse eer hoog hield tijdens de drie dagen durende welkomstceremoniën (Acta pacis Westphalicae; Die Französischen Korrespondenzen I, p. XXXV).

9 Ambassadeur Albert Joachimi en de extraordinarii Willem Boreel en Johan van Reede van Renswoude bedachten allerlei uitvluchten om hun vertrek naar Engeland uit te stellen. Hun reislust nam nog meer af, toen zij uit Londen berichten opvingen dat het Parlement de vredesboodschap van de Franse ambassadeur Henri de Lorraine, graaf van Harcourt, nog wilde bestuderen (CSP Ven. 1643-1647, p. 40-41 en p. 44-45).

Hagae, XXX Novembris 1643.

Adres: A monsieur/monsieur Grotius, ambassadeur de la reine et couronne de Suede, à Paris. 20 st.

Bovenaan de brief schreef Grotius: Rec. Dec. 8.

En in dorso: 30 Nov. 1643 W. de Groot.