Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 13

5754. 1642 juni 18. Aan W. de Groot.¹

Mi frater,

De Jacobo Laurentii a vobis non dissentio.² Distribui hic exemplaria de Iure belli ac pacis.³ Velim Blavium moneas ut in rebus meis mea mandata propius sequatur et ne ita differat quae ego multis causis celerari velim. Nostra ad Vetus Testamentum iam ad 2 Samuelis processere.⁴ Incipiemus et editionem Florum ad ius.⁵ Caetera quae ibi sunt tibi commendo, non ea tantum de quibus scribis, sed poemata, Lucaniaca, Anthologiam vero maxime, de qua certi aliquid quamprimum cupiam scire: multi enim hic se offerunt, etiam ad indices faciendos.⁶

Gratias tibi ago pro diligenti opera navata in causa filiae. Scribo de eadem re et ad senatorem Reigersbergium.⁷

Si qua sunt loca insignia, praeter ea quae remonstrantes cum Actis Synodalibus ediderunt, per quae in lucem protrahi possint quae a calvinistis plerunque teguntur dogmata, de Deo

1 Gedrukt Epist., p. 937 App. no. 605. Antw. op no. 5742, beantw. d. no. 5769.

2 Beide broers waren van oordeel dat het beter was om geen stappen meer te ondernemen tegen de auteur van het geschrift Hugo Grotius papizans.

3 BG no. 571; eind mei had Grotius de lang verwachte presentexemplaren ontvangen; vgl. no. 5732.

4 BG no. 1137; het werk werd gedrukt bij Cramoisy in Parijs.

5 De Florum sparsio (BG no. 791) zou in november bij de weduwe Pelé verschijnen.

6 Een uitgave van de poemata kwam niet tot stand; de nieuwe aantekeningen bij Lucanus verschenen in 1643 (BG nos. 430 en 431), terwijl de Anthologia Graeca geruime tijd na Grotius' overlijden uitgebracht werd (BG no. 534).

7 Cornelia de Groot voerde voor het Hof van Holland een proces over haar rechten op de nalatenschap van Jacob van Oldenbarnevelt; zie over deze zaak ook Grotius' brief aan zijn zwager, dd. 18 juni 1642 (no. 5755).

[p. 271]

peccati necessitatem imponente et de gratia manente in scelerose viventibus, ea annotari a gnaris talium et mihi transmitti velim.⁸

Thuanus noster⁹ et alii quidam amici Sanctimarcii a rege in custodiam dati sunt ut cardinali Riceliaco satisfieret. Ipse Sanctimarcius evasit. Schombergius tamen in imperio manet una cum Milereio, et super eos frater regius: nam rex coelum illud valetudini suae noxium credens huc venit, apud aquas Borbonias, quo it cardinalis, aut alibi cardinalem visurus. Habet iam apud se cardinalis suetos corporis sui custodes quibus rex suorum equitum et peditum nonnullos addidit. Variae super hoc negotio sunt coniecturae.

Perpiniani miles uncias panis in dies accipit novenas. Dux Carolus capto Pontemousono Tullis imminet, habens VI millia peditum, totidem equitum. Ideo Granseius ab Harcurtio retro redit suo cum milite; cuius in locum princeps Condaeus nova scribit sex millia et nobilitatem ex feudorum lege ad arma evocat. Harcurtius apud Laonum est, Guichius apud Carolovillium, acceptis pecuniis ut novum paret exercitum. Franciscus Melo relicto ad Rovertium¹⁰ exercitu, it ipse cum parte suorum ut se opponat principi Arausionensi et comiti Guebriano.

Saluta, quaeso, matrem, uxorem tuam et liberos.

Lutetiae, 18 Iunii 1642.

Causas habeo cur sine mora sermone Batavo edi velim mea adversus Rotterodamenses.¹¹

8 Vele publicaties zijn verschenen over de besluiten van de Dordtse synode van 1619; daaronder bevindt zich ook een uitgave die verzorgd was door Grotius' Parijse vriend Daniël Tilenus (Rogge, Bibliotheek der Remonstrantsche geschriften, 2^de afd., p. 48-59). Een overzicht van de ‘remonstrantsche letterkunde’ biedt dezelfde Rogge in de eerste afdeling van zijn Bibliotheek, p. 290-313.

9 Deze berichten komen ook voor in Grotius' nieuwsbrieven van 18 juni.

10 Lees: ‘ad Rocroium’.

11 Wederom verzocht Grotius de spoedige publicatie van de Autentycque stucken, raeckende de saecke van den heer Hugo de Groot ... (BG no. 889).