Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 9

3627. 1638 juni 12. Aan M. Bernegger³.

Vir Eruditissime atque optime,

Prius novum nomen fio quam veteri me exsolverim. Quod literis tuis mense Martio⁴ ad me datis et illis doctissimi Freinshemii⁵ non ante responderim, eo factum est, quod Tacitum vestrum⁶ exspectabam. Eum mihi attulit D. Mullerus⁷ cum literis tuis, quae quanquam scriptura sunt vetustiores, mihi tamen sunt recentiores, quia posterius ad manus meas venerunt. Dicam quod sentio inverso Catulli versiculo:

Socer generque reddidistis omnia⁸.

De nova ac majore, quam molimini, editione scripsi ad magnum Sueciae cancellarium⁹ commendavique et opus hoc, quo ille vir prudentissimus delectatur unice, et editionem et editores. Adjutor ad excitandum ejus memoriam erit mihi D. Mullerus, qui pulcherrimum adfert ei libri ejusdem exemplum. Curtium¹⁰ pari elegantia exspectabimus.

3 Copie Rotterdam, Gem. Bibl., coll. Rem. Kerk, cat. v. hss. no. 674. Copie Kopenhagen, Kon. Bibl. Böll. Brev. U fol. 121 Gedrukt Epist. p. 435; gedeelt. vert. in Brandt-Cattenb., Leven II, p. 171.

4 No. 3521 dd. 8 april n.s., 29 maart o.s.

5 Johann Freinsheim.

6 C. Cornelius Tacite accurante Matthia Berneggero, Ediderunt Haeredes Lazari Zezneri, Argentorati Anno MDCXXXVIII.

7 Georg Müller, Zweedse hofraad en secretaris.

8 Catullus, XXIX, 24: socer generque, perdidistis omnia.

9 Axel Oxenstierna; zie no. 3555 dd. 30 april/1 mei en noot aldaar.

10 Voor de titel van dit werk zie men no. 3469, p. 109 n. 1.

[p. 374]

Et D. Mulleri et D. Duraei¹ cogitata pro concordia eorum, qui magno jam nunc malo et majore periculo inter se dissident, probo. Sed et tibi assentior nondum eo venisse morbum, ut medicinam pati possit. Veniat aliquando illa dies, quae post tot accepta vulnera nunquam nisi sera veniet. Exsurgant Constantini², Theodosii³, Martiani⁴, Justiniani⁵, Caroli Magni⁶.

At nobis casso saltem delectamine
Amare liceat, si potiri non licet⁷.

Pauci sunt, mi Berneggere, tui similes, pauci in Germania, pauci in Gallia, pauci ubivis. Nosti⁸ Biantis dictum et legeris⁹ forte carmen, quod Casauboni¹⁰ olim exercitationibus praeposui¹¹.

Sed haec ἐάσομεν ἀχνύμενοί πεϱ¹² tibique ac tuis studiis optabimus secundiora tempora.

Vale, vir eximie XII¹³ Iunii anni MDCXXXVIII.

Tuarum virtutum non ingratus aestimator
H. Grotius.

1 John Durie; zie over hem VI, p. 172 n. 5.

2 Constantijn I de Grote (ca. 280-337).

3 Theodosius I de Grote (346-395), Romeins keizer.

4 Flavius Marcianus (396-457).

5 Justinianus I (483-565).

6 Karel de Grote (742-814).

7 Apuleius, Ἀνεχόμενος (Ex Menandro) vs. 24 en 1; zie Anth. Lat. ed. Bücheler-Riese, Tom. II, p. 176/7.

8 De Rotterdamse copie heeft abusievelijk: ‘Nostri’. Voor Bias' uitspraak zie men Cicero De Am. 16, 59.

9 De uitgave der Epist. heeft i.p.v. ‘Biantis... legeris’ alleen de woorden: ‘et legisti’.

10 In de editie van Isaaci Casavboni de rebvs sacris & Ecclesiasticis exercitationes XVI. Francof.... typis Ioan. Bring. M.DC.XV.

11 De copie te Rotterdam heeft abusievelijk: ‘exercitatoribus’.

12 Homerus, o.m. Il. XVIII, 65.

13 Het getal ‘XII’ ontbreekt in de uitgave der Epist.