Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 7

[p. 385]

2753. 1636 september 10. Aan F. Sprecher¹.

Nobilissime Domine,

Nullae fuerunt literae tuae, quibus non responderim, sed puto utriusque nostrum literis evenire, ut a curiosis intercipiantur. Postremae, quas a te accepi, datae fuere VI Maii; etiam ad eas illico respondi². Nunc his nihil novi perscribo. Satis enim certi eorum, quae geruntur, nuntii erunt amici hi mei D. Schmalcius³, is, de cujus apud dominum M. cancellarium⁴ gratia antehac tibi scripsi⁵ quemque tui amantissimum semper comperi, et D. Reigersbergius⁶, quem uxoris meae fratre genitum domi meae hactenus habui et direxi ad ea discenda, quae bene natum discere oportet. Scio utrique tuam amicitiam utilissimam esse posse, quare rogo, ut eos eo complectaris amore, quem tibi ego semper praestabo.

Vale, vir nobilissime.

Tuus tuo merito
H. Grotius.

1 Copie Den Haag, ARA. Eerste afd. coll. Hugo de Gr. Aanw. 1911 XXIII no. 2, p. 70. Gedrukt Epist., p. 266. Over Fortunatus Sprecher zie men IV, p. 138 n. 9.

2 Een brief van Grotius van 6 mei of kort daarna bezitten wij niet: de dichtstbij komende is die van 27 mei, no. 2605. Wij dienen dit ‘ilico’ wellicht niet te stringent te nemen, daar de brief van 27 mei inderdaad het bewuste antwoord kan zijn. Er is nl. in de aanhef sprake van een antwoord op Grotius' brief aan Sprecher van 1 april (no. 2533), die kennelijk wat laat is gearriveerd.

3 Peter Abel Schmalz.

4 De Zweedse rijkskanselier Axel Oxenstierna.

5 Blijkbaar in een verloren geraakt schrijven aan Sprecher.

6 Johan van Reigersberch, oudste zoon van Maria's in 1632 overleden oudste broer Johan, in leven rentmeester-generaal van Zeeland Bewester-Schelde.

Lutetiae, X⁷ Septemb. MDCXXXVI.

7 De uitgave der Epist. dateert merkwaardigerwijs 10/20 september.