Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 5

1855. 1633 juli 2. Aan M. Ruarus⁵.

Suavissimorum sermonum tuorum, Ruare clarissime, cum voluptate maxima memini et quoscunque ad meam perduxisti notitiam, quod ego in beneficii parte accipio, eorum et colloquiis recreatus sum, et quod non ipsis me quantum vellem utilem praestare potui, doleo.

5 Gedrukt Epist., p. 115; Ruari Ep. select. Centuria I, p. 168. Antw. op no. 1809; beantw. d. no. 1871. Voor geadresseerde zie IV, p. 364 n. 2.

[p. 147]

Separatim venerunt prior Italus, posterior Germanus¹, cui et literas pro nomenclatore ad amicos in Gallia scripseram hinc Gelucstadium ad regem Daniae² proficiscens. Sed eas literas huc reversus ab ipso non ablatas, ut speraveram, reperi.

Samuelis Przypcovii Panegyricum³ legi, dignum et ipsius facundissima⁴ eloquentia et patriae regisque⁵ majestate. Gaudeo tales faces allucere Sarmatiae.

De meo errore, ubi Macedonas pro Hyerosolymas⁶ nominavi, et benigne et vere me mones⁷, et miror non correxisse me⁸ eo loco, cum libro pro Christiana religione⁹ secundo rem uti poni debuit posuerim.

De Arriani loco¹⁰ memini et eum de Iudaeis intelligendum censeo, cum idem scriptor Christianos Galilaeorum appellet nomine¹¹. Sed in verbis posterioribus pridem est cum ad libri mei oram annotavi¹² legendum λόγῳ μὲν σπουδαῖος, ἔϱγῳ δ᾽ ἀλλό τι. Considera loci sensum ac seriem; non improbaturum confido. Vocis aliquanto ante positae duabus literis distans sonus aut scriptura librariis, ut fieri assolet, errandi causam dedit.

Has literas ad te et alias ad amicos¹³, quas curandi onus ne grave tibi sit rogo, distuli in id tempus, quo te Gedani fore ex amicorum sermonibus augurabar.

Pro amicissimis votis multum tibi debeo. Haereo adhuc inter consilia varia neque satis constituere possum, ubi sedes ponere debeam cum tota domo non mutandas iterum jam ad pejores annos vergenti.

Tibi si valetudo et studia et res omnes bene procedunt, satis est de quo gaudeam.

Hamburgi, MDCXXXIII¹⁴ Iulii secundo die ex pontificis kalendario.

T. Cl. addictissimus
H. Grotius.

1 Vgl. no. 1809, aanhef.

2 Christiaan IV.

3 Panegyricus honori et gloriae principis Uladislai Sigismundi regis Poloniae et Sueciae dicatus ab equite Polono, 1633 van de Poolse sociniaan Samuel Przipcovius (1590 of 1591-1670).

4 De editie der Ruari Ep. select. Centuria heeft de lezing ‘foecundissima’.

5 Wladislas VII (IV).

6 De uitgave der Ruari Ep. select. Centuria heeft hier ‘Hierosolymitis’, hetgeen gezien de door Ruarus (vgl. no. 1809, p. 89) gebruikte formulering - Hierosolymitanos - misschien de voorkeur verdient.

7 Vgl. no. 1809, p. 89 en n. 5 aldaar.

8 Het woord ‘me’ aangevuld naar de Ruari Ep. select. Centuria.

9 Hugo Grotius De Veritate religionis Christianae. Editio tertia, prioribus auctior, & emendatior. Lvgdvni Batavorvm, Ex officinâ Ioannis Maire. MDCXXXIII, ad p. 113.

10 Flavius Arrianus van Nicomedië; zie no. 1809, p. 89 n. 6. Voor de bedoelde plaats zie ibid, en n. 7 aldaar.

11 Arrianus, ΤΩΝ ΕΠΙΚΤ. ΔΙΑΤΡ. IV 7.

12 De Ruari Ep. select. Centuria leest ‘notavi’.

13 No. 1856 aan Jerzy Slupecki de Konary en no. 1854 aan J. Crell; de brief aan D. de Domaradz de Maradzky is verloren gegaan.

14 Schrijfwijze datum naar de lezing van Ruari Ep. select. Centuria.