Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 1

501. 1617 Jan. 19. Aan G.J. Vossius⁴.

Vir Clarissime.

Pro missa ad me tua super iure Potestatum Dissertatione⁵ ago gratias; dabo operam ut quamprimum laborem meum⁶ absolvam, et tum Dissertationem istam tum quos a te habeo libros restituam, sic quoque metuens ne tardum nomen videar. De Iunio gaudeo placere tibi quod cogitaveram, ego τὸν ϰαιρὸν

4 Gedrukt Epistolae p. 40. De brief is een antwoord op dien, waarin Vossius n^o. 498 beantwoordde; hij behandelt zaken, die ook in n^o. 498 besproken worden.

5 N^o. 447; waarom Grotius in n^o. 493 gevraagd had.

6 Zie p. 349 n. 4.

[p. 561]

observabo. Vidi quod dicis eam partem, quae de Praedestinatione agit¹, Gennadio asscribi; itaque ut ais facile reiicietur haec auctoritas. Sed et priora mihi vix videntur Hieronymi eruditionem redolere. De Proverbiorum loco², itemque de poenali satisfactione³ gaudeo tibi nostra non improbari. Nostrae ad silvam illam annotationes nihil habent bonae frugis, nisi quod mihi in mentem revocant quae inter legendum cogitavi. Conferre de iis ut spero licebit si qua te videndi dabitur copia.

Antisociniana⁴ nostra utinam relegere posses. In fine primi capitis ubi ostendo illud quod Christus propter iustificationem nostram resuscitatus dicitur, hunc posse sensum accipere quod Evangelii per totum Orbem praedicatio cum donis admirabilibus coniuncta fructus sit gloriae Christi, omisi adscribere locum insignem qui est Ioh. VII. v. 39: οὔπω γὰρ ἦν πνεῦμα ἅγιον, ὅτι ὁ Ἰησοῦς οὐδέπω ἐδοξάσϑη⁵. Legi Ioannis Arnoldi notas quae et breves mihi videntur, quales ease oportet ut margini Walachrianae epistolae⁶ addantur, et perspicuae. Notavi quaedam quae mitto in hoc unum ut legisse me videat. Nam quae notavi, non sunt animadversiones, sed dubitationes, de quibus ipsum consultum volebam si ad nos venire posset. Multo enim facilius sermone mutuo quam scriptis explicantur; etsi ista quidem exigui sunt momenti. Mihi, etiamsi Walachri supprimant, tollendus hic foetus videtur, ut appareat quam non immerito tales iudices recusentur. Velim tamen placide cum ipsis agi; et si quid dicendum durius, tangi solos delegatos, non delegantes; imo non inutile foret ad Ministros Zelandiae amicas literas addere. Grevinchovius legit et ipse Corvini Notas et addere quaedam coeperat, sed abrupit laborem quod Barlaei scriptum prius videre cuperet, si quid deesset tum suppleturus. Mitto tibi novas Lingelshemii literas⁷ ut videas multos esse bonos qui in pacis studio nobiscum conspirent. Remittes ubi quid scribendum occurrerit. Motuum Hagiensium⁸ eventum ἀποϰαραδοϰοῦμεν. Vale Virorum amicissime cum familia. 19. Ian. 1617.

Tuus
H. Grotius.

1 Zie p. 552, boven

2 Zie p. 556.

3 Zie p. 554.

4 De Defensio; zie p. 498 n. 4.

5 Deze plaats is p. 38 van den druk nog ingevoegd.

6 Zie p. 553 n. 4.

7 N^o. 491.

8 Rogge, Wtenbogaert II p. 348 v.v.