Verzameld werk. Deel 1

[p. 253]

Klokken in de Nacht

De tijd speelt in het oude carillon
Zijn korte lied van eeuwigheid en dood, -
(O vreugde, vreugde, die ik nimmer won!)

In 't diepst der nacht, naar mijn verholen nood
Een kort gelui van klokken dat verglijdt...
(O weemoed, weemoed, die nog nimmer vlood!)

En 't korte lied van dood en eeuwigheid
Heeft zó mijn hart van droefenis vervuld
(O weemoed, die voor altijd bij mij zijt!)

Dat ik geen moed meer heb voor méer geduld
En deze nacht mijn loomst mistrouwen won...
(O wrede vreugd, die nimmer komen zult!)

O vréemde vreugd, die 'k nimmer vinden kon!
O weemoed, die mijn ziel in zich verhult!
De tijd zwijgt stil in 't oude carillon...