Verzameld werk. Deel 1

[p. 203]

[Kon Liefde zó tot breukloze eenheid binden]

KON Liefde zó tot breukloze eenheid binden
Wat wreed-verscheurd, gekneusd, gesleurd, gescheiden
Op 't wervelen van de zinneloze winden,
Stikte in de drift der grillige getijden?

Ik wankel van de volheid der Beminden
Die zalig-traag opstarend naar 't verwijden
Van de avondhemel de eeuwige waarheid vinden:
Innigst verbinden is volmaakt bevrijden.

Vrouw Venus had haar helle lamp ontstoken
Boven de laag in 't donker neergedoken
Duinen. Een mijmering hield mijn hart gevangen.

Toen ging een diep-doorwoelde ontroering golven,
Herinnering zwol tot zeeën van verlangen
Die in éen vloed wereld en ziel bedolven.